Pozbawiony mięśni twarzy, przypominający budową ciała psa Goofy'ego nauczyciel daje wycisk rozwydrzonym uczniom typowego amerykańskiego high school. Do filmu Lestera ma się to nijak, mimo, że fabuła niedwuznacznie stara się do niego odwoływać. Obraz Spiro Razatosa oferuje wszystko to, czego oczekujemy po kinie eksploatacji: jest przemoc, odrobina seksu, uliczne gangi, narkotyki i cała masa idiotycznych rozwiązań fabularnych. Mówiąc krótko: "Klasa 1999 2" to zły film, ale zły do tego stopnia, że aż pochłania się go z przyjemnością. Absurd goni absurd, kulminacją niedorzeczności jest zaś finał - opisanie krok po kroku nie oddałoby całej niedorzeczności końcowej rozgrywki, wysoce wskazane jest więc, aby samemu się zapoznać. Nieprzyzwoicie denny scenariusz dodatkowo wsparty został perfekcyjnie dopasowanym do niego poziomem aktorstwa. Przed szereg wybija się zwłaszcza Sasha Mitchell, który nawet wcielając się w pozbawionego uczuć "robota" wypada... nieprzekonująco. Jeśli więc nie wierzycie, że można mieć "ujemny" talent aktorski, to właśnie poznaliście kolejny powód, dla którego "Klasę" obejrzeć wypada, ba! - należy! Wyjątkiem od aktorskiej reguły jest Nick Cassavetes, znany dziś głównie jako reżyser - on akurat jest u poprawny. Na plus można zaliczyć również kilka pomysłowych ujęć, które spokojnie można było z zyskiem zastosować w jakimś innym filmie, bo dzieła Razatosa i tak nie są w stanie uratować. Na rozpustne wieczory i kacowe poranki.