To nie zmierzch -.-

no właśnie -,- dlatego słabo oceniłam -,-
#edwardfans

Ja dałem taką samą ocenę tj. 4/10, gdyż film jest generalnie wg mnie słaby, często pozbawiony logiki i niespójny - wiele rzeczy wstawionych luzem bez żadnego uzasadnienia, jak choćby to jakim cudem ukochana Drakuli reinkirnowała się w kogoś ileś set lat później. Winona Ryder wg mnie nie jest wybitną aktorką, jest wręcz wyjąkowo irytująca tutaj i wszystko wydaje mi się w tej chwili, że gra tak samo.., Keanu też jak dla mnie zagrał bezbarwnie. Sam wątek miłosny też jest nudny, mdły, trochę niedorzeczny i słabo umotywowany tak jak zachowania głównej ukochanej głównego bohatera. Najlepszy był Gary Oldman i Anthony Hopkins, tego ostatniego od dawna uważam za wyśmienitego aktora, zaś Oldman dodaje swojej postaci głębi i to jak dla mnie jedyne mocne strony tego filmu, no i podoba mi się muzyka przy napisach końcowych.

A Shrek jest spójny? Albo Między piekłem a niebem?

Ogólnie w Twoich ocenach brak spójności. Nie mówię nawet o tak oczywistej sprzeczności jak to, gdy powiedziałeś, że się spodziewasz tego, czego się jednocześnie nie spodziewasz. Brak spójności polega u Ciebie częściej na tym, że stosujesz pewną ilość sloganów za i pewną ilość przeciw. Nawet nie zauważasz, że zarzuty przeciwko filmom, które krytykujesz, można z powodzeniem zastosować do filmów, które cenisz najbardziej, i odwrotnie: to, co Ci się najbardziej podoba, rzekomo, w pewnych filmach przez Ciebie docenionych, można odnaleźć też w krytykowanych.
Wobec tego, że najwyraźniej jest Ci obce pojęcie logicznej konsekwencji zbioru reguł, niewielką masz możliwość ustrzec się tych sprzeczności.

Poza tym Twoja ocena sprowadza się do "to mi się podobało, to nie", czyli jest niemerytoryczna. Nie ma zatem podstaw twierdzić, ze film jest słaby. Zgadzamy się tylko, że nic z niego nie wyniosłeś. :)

Ładnie wypunktowałeś. Ale. Sądzę, że tu chodzi o logikę estetyczno-melodramatyczną, a ona nie trzyma się ani kupy, ani i tak dalej. Niedawno przejrzałem oceny filmów, który - jak to się mówi - zobaczyłem na własne oczy. I uderzyło mnie, że nie ma w mych ocenach logiki. Pytanie - czy w ogóle jest?

Pomijając wpływ przypadków na ocenę (zły nastrój tego dnia, dobry obiad, związek treści filmu z wydarzeniami z życia) pewnie istnieją też stałe elementy, które kształtują nasze oceny. Rzadko natomiast zdajemy sobie z nich sprawę, o czym w komentarzu powyżej: ktoś sobie wtórnie wymyśla "powody" oceny, łatwo jednak pokazać, że w rzeczywistości wcale nie są one kryteriami systematycznie stosowanymi.

Sądzę, że poprawiają ocenę filmu podobający się nam aktorzy, pozytywne przedstawienie naszych poglądów na różne sprawy, zgodność z konwencjami do których przywykliśmy i które stosujemy sami. W zasadzie moją hipotezę da się badać, potrzebowałbym tylko paru setek ochotników.

Pełna zgoda.